“Είναι προφανές ότι ο Συνεργατισμός που υπήρξε διαχρονικά η ασπίδα και ο θώρακας της κυπριακής κοινωνίας απέναντι στο καρκίνωμα της τοκογλυφίας, δέχεται σήμερα την επίθεση αδίστακτων μεθοδεύσεων της Τρόικας για να γίνει ο ίδιος θύμα τοκογλυφίας”.

Αυτή η δήλωση δεν έγινε μεταξύ καφέ και πιλόττας σε κάποιο παραδοσιακό καφενείο της Πάφου, αλλά από τον δεύτερο τη τάξει άρχοντα  της Κυπριακής Δημοκρατίας, τον πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων κ. Γιαννάκη Ομήρου.

Αλλά τέτοιου τύπου ελαφρές από πλευράς κύρους και αυθαίρετες από πλευράς συμπερασμάτων δηλώσεις, όταν γίνονται από υψηλόβαθμους εκλεγμένους αξιωματούχους της πολιτείας, χαρακτηρίζουν την ποιότητα γενικά της πολιτικής κουλτούρας αυτού του κράτους και των πολιτών του.

Συμπτωματικά την προηγούμενη ημέρα συνομιλούσα με ένα πρόσωπο που γνωρίζει όσο λίγοι τα ενδότερα του συνεργατικού κινήματος και μου διεκτραγωδούσε την κατάσταση με τις ατέλειωτες, για δεκαετίες τώρα, προσλήψεις υπεράριθμου προσωπικού στην Κεντρική και σε άλλες συνεργατικές εταιρίες, έπειτα από πιέσεις – όπως πάντα- των κομμάτων.

Μου είπε ότι βασικά ένας μεγάλος αριθμός προσώπων δεν έχουν δουλειά να κάνουν κι απλά παρουσιάζονται στην εργασία τους για να σκοτώσουν την ώρα τους κι ότι αυτό μάλλον συμφέρει στο συνεργατισμό, διότι είναι τόσο ανεπαρκείς και άσχετοι που αν τους ανατεθούν σοβαρά καθήκοντα στο τέλος, αντί την ώρα τους, θα σκοτώσουν το συνεργατισμό.

Τα κόμματα δεν άφησαν δημόσιο, ημιδημόσιο -ή σχετιζόμενο με κάποιο τρόπο με το δημόσιο – οργανισμό που δεν τον έχουν διαβρώσει λειτουργικά πλήττοντας την αποτελεσματικότητα και επάρκειά του. Έχουν διακορεύσει κάθε έννοια αξιοκρατίας και χρηστής διοίκησης, για να βολέψουν τους ημέτερους με αυτό το γαμημένο ρουσφέτι που ανήχθη σε ύπατο θεσμό, υποκαθιστώντας κάθε έννοια ηθικής, δικαίου και αξίας.

Το κλιμάκιο της Τρόικας στην Κύπρο, αποτελούμενο από ψυχρούς λογιστές, ανθρώπους με μια τετραγωνική λογική που δεν καταλαβαίνουν γιατί ένα άρρωστο πράγμα πρέπει να συντηρείται άρρωστο, όπου βλέπει τα στραβά ζητά διαρθρωτικές αλλαγές.

Όταν λοιπόν ακούω τον κ. Ομήρου και τους λοιπούς αοιδούς της Παράφωνης Κομπανίας των πολιτικών που διέλυσαν την Κύπρο, να υποστηρίζουν εμμέσως πλην σαφώς, με κωμικές δηλώσεις αυτού του είδους, την συντήρηση του καρκίνου στο σώμα της Κύπρου αντί τη θεραπεία του, δεν γελώ με το … γελοίον της υπόθεσης. Αντίθετα, θλίβομαι και εξεγείρομαι, διότι διαισθάνομαι έντονα ότι πίσω από τέτοιες δηλώσεις κρύβεται το σλόγκαν party must go on! Το πάρτι πάνω στην καμπούρα του κοσμάκη, που έχει οδηγήσει την Κύπρο οικονομικά και πολιτικά στο κατάντημα που βιώνουμε σήμερα.