ΟΙ ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ ΤΟΥ Ν. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ Η ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ

9:41 PM | |

“Δεν έχω αλλεργία με την Ομοσπονδία”, ανακοίνωσε προχτές ο Ν. Παπαδόπουλος, ο οποίος έχει, ωστόσο, αλλεργία με την αλήθεια. Διότι στην ίδια ανακοίνωσή αράδιασε ξανά τις γνωστές διαστρεβλώσεις για το τι έχει αποδεχτεί η δική μας πλευρά στις συνομιλίες για λύση. Επανέλαβε δηλαδή τη συνήθη τακτική του να δαιμονοποιεί τα πάντα όσα σχετίζονται με το Κυπριακό, με προφανέστατο στόχο να παραμείνουμε έτσι όπως είμαστε τα τελευταία 43 χρόνια, με την Τουρκία να κατέχει τη μισή μας πατρίδα. 

Μάλιστα για να μην μας μείνει καμία αμφιβολία ότι θα μας οδηγήσει στη διχοτόμηση, μας παρέμεψε για άλλη μια φορά στην ούτω καλούμενη “Νέα Στρατηγική” του, που αποτελεί τον ασφαλέστερο οδηγό για την μονιμοποίηση και (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) νομιμοποίηση του σημερινού παράνομου στάτους κβο. Να θυμίσω ότι, με αυτή την ίδια στρατηγική, που την βάφτισε “νέα” αλλά είναι γνωστή εδώ και δεκαετίες, μάς οδήγησαν στο παρελθόν οι ομοϊδεάτες του στις μεγαλύτερες μας ήττες μετά την τουρκική εισβολή.

Με αυτή την παλιά και αποτυχημένη “νέα” στραγηγική επέτρεψαν στους Τούρκους να ανακηρύξουν το ψευδοκράτος το 1983 (επί Σπύρου Κυπριανού), να αναβαθμίσουν το ψευδοκράτος με τον κανονισμό για το εμπόριο μέσω της πράσινης γραμμής, το 2004 (επί Τάσσου Παπαδόπουλου), με σφραγίδες του ψευδοκράτους και στην αναγνώριση από το ΕΔΑΔ της επιτροπής αποζημιώσεων του ψευδοκράτους, το 2008 (συνεπεία των μαζικών προσφυγών, με την ενθάρρυνση της κυβέρνησης Παπαδόπουλου). Γι’ αυτό και κάθε φορά που γράφω για την ούτω καλούμενη “Νέα Στρατηγική”, την αποκαλώ “Νέα Στρατηγική για τη Διχοτόμηση της Κύπρου”, διότι με αυτή ο κ. Παπαδόπουλος απλά θα μας οδηγήσει στο επόμενο και τελευταίο βήμα, την αναγνώριση του ψευδοκράτους, είτε επίσημα είτε ανεπίσημα, όπως ισχύει με την Ταϊβάν. 

Η προσπάθειά του να θολώσει τα νερά και να μας πείσει δεν έχει καμία σημασία αν είναι υπέρ ή εναντίον της ομοσπονδίας, αποτελεί μια βάναυση προσβολή της νοημοσύνης εκείνων τους οποίους θέλει να κυβερνήσει. Επιμένει ότι έχει σημασία το περιεχόμενο και όχι το όνομα.  Αλλά το αν θα έχουμε ομοσπονδία με δύο πολιτείες ή ενιαίο κράτος όπως είναι η Κυπριακή Δημοκρατία του διάτρητου σήμερα Συντάγματός της, αυτό δεν έχει να κάνει με το περιεχόμενο της λύσης; Δηλαδή είναι δυνατόν το περιεχόμενο ενός ενιαίου κράτους να είναι το ίδιο με ενός ομοσπονδιακού; Κι αν για χάρην συζήτησης δεχτούμε ότι έχει βάση αυτός ο παραλογισμός, ότι δηλαδή δεν έχει σημασία η μορφή της λύσης αλλά το περιεχόμενο, τότε γιατί ο Σιζόπουλος κι η Θεοχάρους καταφέρονται ενάντια στην ομοσπονδία κι όπου κάτσουν κι όπου σταθούν λένε ότι είναι χειρότερη από τη διχοτόμηση;

Αλλά προσέξτε τι κρύβεται πίσω από αυτή τη δήλωση: η ομοσπονδία είναι χειρότερη από τη διχοτόμηση άρα, αν δεν βρεθεί η ιδανική λύση που υποτίθεται ότι αυτοί “διεκδικούν” (και η οποία βεβαίως δεν θα βρεθεί ποτέ) τότε καλύτερα να πάμε σε διχοτόμηση. Μας το είπε εξάλλου και ο καθηγητής Άγγελος Συρίγος, σε συνέντευξή του στον Φιλελεύθερο, την 1η Απριλίου 2015, ότι η καλύτερη λύση, υπό τις συνθήκες, είναι η αναγνώριση του ψευδοκράτους ως ανεξάρτητης χώρας, πάνω στη γη των πατέρων μας. Να δώσουμε δηλαδή τη μισή Κύπρο στην Τουρκία και να κοιμόμαστε μετά ήσυχοι ότι δεν κινδυνεύουμε πια. Έπειτα από εκείνη τη  αναίσχυντη πρόταση του κ. Συρίγου, ο Νικόλας Παπαδόπουλος τον κάλεσε να μιλήσει στο μνημόσυνο του πατέρα του, για να μας αναπτύξει τις σκέψεις του για τη διχοτόμηση με το σωστό περιεχόμενο.

Ο Ν. Παπαδόπουλος είναι πρόεδρος του ΔΗΚΟ και την ομοσπονδιακή λύση του Κυπριακού την άφησε προίκα στην ελληνοκυπριακή κοινότητα το ΔΗΚΟ. Πρώτος που την συμφώνησε και την υπέγραψε ήταν ο Μακάριος, δεύτερος ο Σπύρος Κυπριανού και τρίτος ο πατέρας του Ν. Παπαδόπουλου, Τάσσος Παπαδόπουλος. Μάλιστα σε συνεντεύξεις του ο Τάσσος δήλωνε ότι θεωρούσε τον εαυτό του πατέρα της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, διότι αυτός την κατέθεσε στο τραπέζι των συνομιλιών και τη διαπραγματεύτηκε με τον Ντενκτάς. Δήλωσε επίσης ότι τυχόν εγκατάλειψη της ομοσπονδίας θα οδηγήσει στη διχοτόμηση της Κύπρου. 

Σήμερα ο Ν. Παπαδόπουλος αποφεύγει να απαντήσει ευθέως, μιλά για αλλεργίες και άλλα νοσήματα, και με το γνωστό, απύθμενο πολιτικό του θράσος ζητά από τους ανθυποψήφιούς του να διευκρινίσουν αυτοί τι είδους λύση θέλουν. Ο ίδιος πάντως δεν χρειάζεται να διευκρινίσει. Είναι καθαρό ότι, μετά τις προηγούμενες εθνικές ήττες που έχουμε υποστεί με τη στρατηγική που ευαγγελίζεται, θα μας οδηγήσει, αν εκλεγεί φυσικά, στην χειρότερη και μη αναστρέψιμη ήττα του ελληνισμού στην Κύπρο, τη διχοτόμηση. 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *