ΔΔΟ με το σωστό περιεχόμενο ή διχοτόμηση;

11:22 AM | | Comments 3

TASSOS TALATΟ Τάσσος Παπαδόπουλος ήταν ένας άνθρωπος ζυμωμένος μια ολόκληρη ζωή με το Κυπριακό. Από τη πολύ νεαρή του ηλικία έλαβε μέρος στον αντιαποικιακό αγώνα κι εντάχθηκε ενεργότατα στην πολιτική ζωή του τόπου με το που ιδρύθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία. Από τότε κι ως το τέλος της ζωής του ήταν στο μετερίζι.

Ήταν πολιτικός της σκληρής γραμμής, αλλά ουδέποτε παρεξέκλινε από την λογική του εφικτού στην ατραπό επικίνδυνων φαντασιώσεων που καταλήγουν σε πολιτικό αριβισμό. Από τα πρώτα μετά την εισβολή χρόνια, αποδέχτηκε το γεγονός ότι η Διζωνική Ομοσπονδία είναι η μόνη ρεαλιστική λύση για το Κυπριακό κι ως διαπραγματευτής, από τον καιρό του Μακαρίου, αυτή τη λύση συζητούσε με τον Ντενκτάς. Πρότεινε μάλιστα και χάρτη στον οποίο – σύμφωνα με δική του εξομολόγηση – περιέλαβε στα όρια της ελληνοκυπριακής πολιτείας και το κατεχόμενο χωριό του, την Άσσια (Κώστα Χρ. Τζωρτζή: «Τάσσος Παπαδόπουλος – Αναμνήσεις από την Άσσια»).

Σε αρκετές δηλώσεις και συνεντεύξεις του επέμενε πως, αν εγκαταλείψουμε τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, θα οδηγηθούμε στη διχοτόμηση. Τόνιζε ωστόσο πάντα ο Τάσσος ότι η λύση της ΔΔΟ έπρεπε οπωσδήποτε να διασφαλίζει την πλήρη εφαρμογή των αρχών του διεθνούς δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών και φυσικά -εφόσον ενταχθήκαμε στην ΕΕ- του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου. Αυτά εννοούσε όταν δήλωνε συχνά ότι θέλει «Διζωνική Ομοσπονδία με το σωστό περιεχόμενο». Το είπε αυτό ακόμη και στο ιστορικό διάγγελμα με το οποίο κάλεσε το λαό να πει όχι στο σχέδιο Ανάν, ενώ δύο χρόνια αργότερα, το 2006, συνυπέγραψε με τον Μεχμέτ Αλή Ταλάτ την συμφωνία της 8ης Ιουλίου για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία στην Κύπρο. 

Ο εκτελεστικός διευθυντής του Κέντρου Μελετών Τάσσος Παπαδόπουλος, Χρύσης Παντελίδης, σε άρθρο του στην ιστοσελίδα του Κέντρου (δείτε το αυτούσιο πατώντας εδώ) καταγράφει τις απόψεις του Τάσσου, όπως ο ίδιος τις είχε περιλάβει σε αρθρογραφία του από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80.

Όπως επισημαίνει ο κ. Παντελίδης, ο Τάσσος Παπαδόπουλος από τότε έγραφε:

«Προσωπικά θεωρώ ότι η μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μια διεθνής προσωπικότητα, όπως και η μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι απαιτητές προϋποθέσεις για οποιαδήποτε λύση. Διαφορετικά, απλώς νομιμοποιούμε και μονιμοποιούμε τη διχοτόμηση, έστω κι αν την ονομάζουν κάποιοι επανένωση. Το «σωστό περιεχόμενο» μιας Ομοσπονδίας στην οποία θα μπορεί να μετεξελιχθεί η Κυπριακή Δημοκρατία είναι επτά (ή οκτώ) απαραίτητες ιδιότητες, που σύμφωνα με τους διεθνούς φήμης συνταγματολόγους, διακρίνουν την Ομοσπονδία από τη Συνομοσπονδία»

Τα επτά ή οκτώ σημεία που ο Τάσσος θεωρούσε απαραίτητο να εφαρμοστούν σε μια ΔΔΟ με το σωστό περιεχόμενο ήταν τα εξής:

“1. Το αποκλειστικό δικαίωμα μόνο της Κεντρικής Κυβέρνησης (όχι των περιφερειών) να συνάπτει διεθνείς συμφωνίες με άλλα κράτη. 2. Η διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών σε όλους τους πολίτες του, έστω και σε αντιπαράθεση ή κατ’ επιβολή στις περιφερειακές διοικήσεις. 3. Η ευθύνη για την άμυνα του κράτους. 4. Η χορήγηση της υπηκοότητας του Κράτους. 5. Η επιβολή αυτόνομης και δικής του φορολογίας, πέραν και υπεράνω των φορολογιών που επιβάλλουν οι περιφέρειες. 6. Η έκδοση ενός και μοναδικού νομίσματος του Κράτους και η διατήρηση συναλλαγματικών αποθεμάτων. 7. Η διατήρηση Ομοσπονδιακών Οργάνων (Ανώτατο Δικαστήριο, στρατό, ομοσπονδιακή αστυνομία κλπ) για επιβολή του σεβασμού στο Ομοσπονδιακό Σύνταγμα. Μερικοί συνταγματολόγοι προσθέτουν, ως όγδοη απαραίτητη ιδιότητα και την «αξιοποίηση εθνικών φυσικών πόρων και το σχεδιασμό της εθνικής οικονομίας, με τον οποίο σχεδιασμό, οι περιφέρειες οφείλουν να συμμορφώνονται”.

Όλα τα πιο πάνω αποτελούν και σήμερα ανυποχώρητες θέσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς. Εμείς, που ευχόμαστε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας να προκύψει -από τις συνομιλίες που διεξάγονται τώρα- λύση του Κυπριακού μέσα στους επόμενους μήνες, θεωρούμε απαραίτητη προϋποθεση να διασφαλιστεί πλήρως η εφαρμογή των αρχών που καθόρισε ο Τάσσος Παπαδόπουλος.

Συνεπώς δεν τίθεται θέμα να δεχτούμε την “όποια λύση” αλλά μόνο μια λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με το σωστό περιεχόμενο. Εφόσον όλες οι πιο πάνω αρχές έχουν διασφαλιστεί, καμία ένσταση δεν θα δικαιούται (και δεν θα έχει λόγο) να προβάλει η δική μας πλευρά ως προς την πολιτειακή μορφή της λύσης που έχουμε αποδεχθεί, με τις υπογραφές των Μακαρίου, Κυπριανού και Παπαδόπουλου.

Γιαυτό θεωρώ άτοπη και εθνικά επιζήμια την όποια συζήτηση συνεχίζεται μέχρι σήμερα σε σχέση με το αν πρέπει η λύση να είναι ΔΔΟ ή κάτι άλλο. Το “κάτι άλλο” αποτελεί επιπόλαια και τυχοδιωκτική αοριστία, απαράδεκτη από κάθε άποψη, μετά από 41 χρόνια συνομιλιών για λύση του Κυπριακού σε μια κοινά αποδεκτή βάση. Διότι πέρα από την ΔΔΟ, η μόνη συγκεκριμένη εισήγηση που έχουμε ακούσει είναι η “αιρετική λύση” που έχει καταγράψει στο ομώνυμο βιβλίο του ο δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός και δεν είναι άλλη από την λύση δύο ανεξάρτητων κρατών στην Κύπρο, δηλαδή τη διχοτόμηση.

Αυτό μας φέρνει ξανά στα λόγια του Τάσσου Παπαδόπουλου ότι, τυχόν υπαναχώρησή μας από την λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας θα μας οδηγήσει στη διχοτόμηση. Ας το θυμούνται αυτό πρώτοι και καλύτεροι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι συνεχίζουν τη δική του πολιτική και κυρίως όσοι από αυτούς εγκατέλειψαν τη ΔΔΟ χωρίς να αντιπροτείνουν απολύτως τίποτε το εφικτό.

Comments

  1. Akis Lordos says:

    ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΟΔΥΣΣΕΩΣ.

  2. Μέλιος Αθανασίου says:

    Ερώτημα: Πως ειναι δυνατό να διατηρηθεί η διζωνικοτητα της λύσης χωρίς πληθυσμιακές και περιουσιακές πλειοψηφίες; Πως διατηρείται εις βάθος χρόνου η πολιτική πλειοψηφία της καθε ζώνης οταν πληθυσμιακά και περιουσιακά δεν θα υπάρξει περιορισμός;

    1. Περιορισμός στην περίπτωση αυτή σημαίνει ταυτόχρονα και περιορισμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι ανάγκες και η πρακτική εξυπηρέτησή τους είναι αυτές που καθορίζουν τις ζωές των ανθρώπων και όχι οι νόμοι και οι πολιτικές αποφάσεις. Αν με τις εδαφικές αναπροσαρμογές, δοθούν στην ελληνοκυπριακή πολιτεία η Αμμόχωστος, η Μόρφου, μεγάλα χωριά των επαρχιών Αμμοχώστου και Λευκωσίας κοντά στη σημερινή γραμμή Αττίλα, το Ριζοκάρπασο και μεγάλο μέρος της Καρπασίας, τότε σχεδόν τα δύο τρίτα των προσφύγων θα έχουν το δικαίωμα επιστροφής στην ελληνοκυπριακή πολιτεία και όχι στην τουρκοκυπριακή. Με αυτό τον τρόπο θα ήταν πρακτικά απίθανο οι Εκ να γίνουν πλειοψηφία στην Τουρκοκυπριακή πολιτεία. Όπως φυσικά είναι αδύνατον να γίνουν πλειοψηφία οι Τκ στην Ελληνοκυπριακή πολιτεία.

Leave a Reply to Akis Lordos Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *