Έξοδος από το Μνημόνιο αλλά όχι κι από τη διαφθορά…

10:00 AM | |

Η Κύπρος βγαίνει από το Μνημόνιο με τους πολίτες να έχουν πληρώσει και να συνεχίζουν να πληρώνουν το βαρύ κόστος της οικονομικής καταστροφής. Το κράτος έκανε αρκετές από τις ορθές μεταρρυθμίσεις που απαίτησε η Τρόικα, αλλά αυτές ήταν ανισοβαρείς  κι αφορούσαν κυρίως το εισόδημα του εργαζόμενου. Κάποια μέτρα που αφορούσαν KRISIτον πλούτο είτε μπήκαν με το τσιγκέλι είτε “απαβλύνθηκαν” καθώς βρέθηκαν αντισταθμιστικές λύσεις πάλι από την τσέπη του εργαζόμενου. Η κατανομή των βαρών οπωσδήποτε δεν υπήρξε δίκαιη.

Σίγουρα η κατάσταση σήμερα είναι διαχειρίσιμη, σε αντίθεση με τις τραγικές εκείνες ημέρες του Μάρτη του 2013. Τότε βέβαια ακούσαμε του κόσμου τις ανοησίες από λυτούς και δεμένους, «ειδικούς» και ψευδοπροφήτες, ότι τάχα οι ξένοι ήρθαν να μας καταστρέψουν, ότι μας έβαλαν σε ένα μνημόνιο από το οποίο δεν θα βγαίναμε ποτέ, ότι η Τρόικα θα ερχόταν κάθε λίγο και λιγάκι για να μας επιβάλλει όλο και χειρότερα μέτρα, ότι είχαν σκοπό να μας φάνε τους υδρογονάνθρακες κτλ κτλ.

Η πραγματικότητα λογικά δεν χρειάζεται τεκμηρίωση κι όμως ακόμη και σήμερα κάποιοι διατηρούν τις ίδιες απόψεις, κολλημένοι είτε σε δογματισμό εναντίον της Ε.Ε. και της Δύσης, είτε στην ακαταμάχητή τους φοβία της συνωμοσιολογίας. Όμως στο Μνημόνιο δεν μπήκαμε από μαζοχισμό ή άλλο βίτσιο. Οι διεθνείς αγορές μας έκλεισαν την πόρτα, καθώς η οικονομία μας ήταν διαλυμένη, από τη διαφθορά και την ασυδοσία της διαπλοκής, μεταξύ του κομματικού και οικονομικού κατεστημένου και η μόνοι που ήταν σε θέση να μας στηρίξουν με δανειοδότηση – και μάλιστα με ένα πολύ καλό επιτόκιο- ήταν οι εταίροι μας στην Ε.Ε.

Πώς φτάσαμε ως εκεί; Οι τράπεζές μας είχαν βγάλει και το σχοινί και το παλούκι, μαζεύοντας καταθέσεις από κάθε καρυδιάς καρύδι που έβρισκε εδώ απίστευτα επιτόκια. Από τζογαδόρους μέχρι απατεώνες λευκού κολλάρου. Μέσα σε τούτη την ευμάρεια, οι τραπεζίτες έκαναν όλα τα χατήρια των κομμάτων, για να έχουν τις πλάτες τους καλυμμένες. Κατάντησαν την Κύπρο μια χώρα στην οποία η διαφθορά ήταν πίσω από κάθε πράξη και κάθε συναλλαγή, κάτω από κάθε πέτρα. Τα σκάνδαλα που βγήκαν κατά καιρούς στον αέρα δεν είναι τίποτε άλλο παρά η κορυφή του παγόβουνου, που εξακολουθεί να παραμένει κάτω από την επιφάνεια και δεν υπάρχει μέχρι στιγμής καμία ένδειξη ότι κάτι έχει αλλάξει στις νοοτροπίες και τις πρακτικές που μας οδήγησαν σ’ αυτή τη σήψη.

Αυτό είναι το πιο ανησυχητικό από όλα. Γι’ αυτό δεν χαίρομαι ιδιαίτερα που βγήκαμε από το Μνημόνιο. Γιατί αυτά που αλλάξαμε είναι πολύ λίγα για να αποσοβήσουν τα χειρότερα. Μέσα στη μολυσμένη πηγή του κακού, τη διαφθορά, επωάζεται σίγουρα η επόμενη καταστροφή. Εκτός αν κάτι αλλάξει στον τρόπο σκέψης μας σε τούτο τον τόπο. Αν επιτέλους αποφασίσουμε ότι υπάρχουν αξίες, αρχές, θεσμοί και νόμοι που πρέπει να τυγχάνουν σεβασμού και να εφαρμόζονται, για όλους και επί ίσοις όροις.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *