Ένας βρακάς στα σαλόνια της διεθνούς διπλωματίας…

2:43 PM | |

XRISTOFIAS KLAIEIΒλέποντας απόψε τον πρόεδρο Χριστόφια στο διάγγελμά του τον λυπήθηκα. Ομολόγησε με μεγάλη (ειλικρινή) λύπη ότι προσπάθησε να εξασφαλίσει δάνειο από αλλού (Ρωσία, Κίνα) για να αποφύγει την Τρόικα.

Ομολόγησε ότι κάθισε και περίμενε για 6 μήνες τη Ρωσία, να του γυρίσει τελικά την πλάτη. Αν μάλιστα είναι ακριβείς οι πληροφορίες από τις Βρυξέλες ότι η Ρωσία απάντησε με κυνικό έως χλευαστικό τρόπο στην πρόσκληση της Γαλλίας να συνεισφέρει στο δάνειο προς την Κύπρο, τότε ο πρόεδρος Χριστόφιας, όσο … «λυπητερός» κι αν είναι, παραμένει εκτεθειμένος. Διότι αντί να διαπραγματευθεί ένα ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟ μνημόνιο πριν από 6 μήνες (ή καλύτερα πριν από 2 χρόνια, πριν πάρει το πρώτο ρωσικό δάνειο) περίμενε να μας πιάσει ο χρόνος και η Τρόικα από το λαιμό, για να δεχτούμε απελπισμένοι ένα ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ.

Είναι πολιτική ανοησία να πιστεύει κανείς ότι η Ρωσία μας αγαπά επειδή έχουμε ένα πρόεδρο κομμουνιστή ή επειδή είμαστε ορθόδοξοι χριστιανοί. Όχι μόνο διότι οι Ρώσοι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ, ούτε διότι τη θρησκεία την έχουν μόνο για να βάζουν το σταυρό τους …ορθόδοξα, αλλά διότι η Ρωσία, όπως και κάθε χώρα σ’ αυτό τον πλανήτη, θα κοιτάξει ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΗΣ συμφέρονται και όχι τα δικά μας. Όπως κάνουν και οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι και οι Αφρικανοί και οι Ασιάτες και ΟΛΟΙ!

Ο πρόεδρος Χριστόφιας έφτασε ταπεινωμένος και γονατιστός ένα βήμα πριν από την υπογραφή του μνημονίου, με μια χώρα διαλυμένη οικονομικά και με τον απλό άνθρωπο, τον οικογενειάρχη, τον άνεργο, τον μεροκαματιάρη, τον εργαζόμενο που του έκοψαν μέχρι και το ένα τρίτο του μισθού του, απελπισμένο, να προσεύχεται στο Θεό να μας σώσει.

Πίσω από τις λέξεις του διαγγέλματος, ψηλαφούμε τώρα την πικρία του κ. Χριστόφια, όχι μόνο απέναντι στους πολιτικούς του αντιπάλους και τον διεθνή καπιταλισμό και τους άκαρδους Ευρωπαίους, αλλά και απέναντι στους πρώην συντρόφους, Ρώσους και Κινέζους, που τον πρόδωσαν.

Εσύ πρόεδρε, έφτασες στα 65 σου για να αρχίσεις να συλλαβίζεις την αλφαβήτα της διεθνούς διπλωματίας (έχοντας μόνο βγάλει το δημοτικό της χωρκάτικης πολιτικής ζωής της Κύπρου), όμως εμείς, οι απλοί άνθρωποι του τόπου, καήκαμε. Και δεν λέμε «ζήτω που καήκαμε», αλλά ένα πελώριο «ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΓΑΜΩ ΤΟ;; ΓΙΑΤΙ;;;!!!»

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *