Κολλήσαμε στα υπέροχα συνθήματα, στη μαγκιά που τρώει περήφανα καρπαζιές, στα “λόγια και τα χρόνια τα χαμένα”…

Όχι, λέει, σε λύσεις που ξεπουλάνε την πατρίδα και τα μάτια μας πλημμυρίζουν με πατριωτικά δάκρυα συγκίνησης.

Όταν την ίδια στιγμή η μισή μας πατρίδα βρίσκεται κάτω από την μπότα 40 χιλιάδων Τούρκων στρατιωτών, όταν οι έποικοι αυξάνονται και πληθύνονται, όταν η γη μας στα κατεχόμενα γίνεται ξενοδοχεία και τουριστικά συγκροτήματα ή ξεπουλιέται σε ξένους ή, το χειρότερο, ανταλλάζεται τώρα με γη στις ελεύθερες περιοχές και την πληρώνουμε κι από πάνω για να αποζημιώσουμε τους νόμιμους ιδιοκτήτες! Με άλλα λόγια η λύση στο περιουσιακό έχει βρεθεί: θα πουλήσουμε εμείς οι ίδιοι την πατρίδα μας και θα ξεγνοιάσουμε!

H Τουρκία είναι ο απόλυτος αφέντης στο Βορρά κι εμείς συνεταίροι -με τα ίδια δικαιώματα – με τους Τουρκοκύπριους στο νότο. Η ελπίδα να πάρουμε πίσω έστω και μια σπιθαμή γης από την ελληνική πατρίδα των προγόνων μας εκμηδενίζεται, ακόμα και για τις περιοχές εκείνες που κάποτε θεωρούσαμε δεδομένο ότι θα επιστρέφονταν στην ελληνοκυπριακή ομόσπονδη πολιτεία στο πλαίσιο της εδώ και δεκαετίες αναζητούμενης λύσης που θα επανενώσει την Κύπρο, δηλαδή την Αμμόχωστο, τη Μόρφου και τα χωριά μέσα και δίπλα από τη νεκρή ζώνη. Παρόλα αυτά, τα τόσο ξεκάθαρα πια και τόσο αναντίλεκτα, κάποιοι θέλουν ακόμη να πιστεύουν στα απατηλά συνθήματα επιτήδειων πολιτικών ότι την Κύπρο θα την παραδώσει στην Τουρκία η λύση και όχι η ΜΗ λύση.Λες και η Τουρκία δεν είναι ήδη εδώ, λες κι ο Πενταδάκτυλος δεν έχει πάνω του το λεκέ που μας θυμίζει καθημερινά την απόλυτη και (με τα μυαλά που κουβαλούμε) μάλλον οριστική μας ήττα. Κι όλα αυτά την στιγμή που βουλιάζουμε οικονομικά όπως το σαπιοκάραβο στο πέλαγος με αδέξιους καπετάνιους και πλήρωμα.