Η πεισματική άρνηση της τουρκικής πλευράς να δεχτεί τις εδαφικές αναπροσαρμογές που είχε δεχτεί το 2004, με το “ναι” της στο σχέδιο Ανάν, οδήγησε σε ναυάγιο τις συνομιλίες. Χρειάζεται πραγματικά μεγάλο θράσος να λένε οι Τούρκοι ότι είναι μαξιμαλιστική η θέση μας, να ζητάμε 12 χρόνια μετά τα ίδια εδάφη! Δηλαδή τι θέλουν; Να τους “κοτσιανιάζουμε” περίπου ένα χωριό κάθε χρόνο που περνά; Από το έδαφος που κατέλαβε δια της βίας και της παρανομίας η Τουρκία το 1974;

Αν ήθελαν ειλικρινά λύση του Κυπριακού, γιατί ανέπτυξαν τη Μόρφου, αφού είχαν δεχτεί το 2004 ότι αυτή θα βρίσκεται στην ΕΚ πολιτεία; Για να μας λένε μετά ότι είναι μαξιμαλισμός να τη ζητάμε; Δηλαδή, αν περάσουν άλλα 10 χρόνια, θα θεωρούν λογικό στις συνομιλίες να τους δώσουμε και τη Λεμεσό, διότι ανέπτυξαν πλήρως το βορρά και δεν έχουν τόπο για άλλες αναπτύξεις;

Ο πρόεδρος Αναστασιάδης έκανε τα πάντα για να τελεσφορήσουν οι συνομιλίες και να φτάσουμε σε συμφωνία πριν από το τέλος του 2016. Αντίθετα, η Τουρκία σκότωσε μια μοναδική ευκαιρία για λύση του Κυπριακού κι ο Μουσταφά Ακιντζί -σε αντίθεση με την προτέρα ιστορία του- υπήρξε ο τραγικός συναυτουργός του εγκλήματος. Η στερνή τους συμπεριφορά μάλιστα μαρτυρεί ότι το μυαλό τους ήταν στο blame game κι όχι στην ειλικρινή διαπραγμάτευση.

Αν πρέπει από δω και πέρα να τραβήξουμε ο καθένας το δρόμο του, εμείς θα συνεχίσουμε με αξιοπρέπεια να διεκδικούμε πίσω την κατεχόμενη πατρίδα μας. Αν οι Τουρκοκύπριοι θέλουν να την δώσουν της Τουρκίας και να συνεχίσουν να είναι δουλικά εξαρτημένοι από αυτήν, να μην έχουν από εμάς την ίδια απαίτηση.

Η Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει πολύ σύντομα να λάβει αποφάσεις και για τα κριτήρια με βάση τα οποία δικαιούται κάποιος να κατέχει την υπηκοοτητά της και να είναι Ευρωπαίος πολίτης. Αν δηλαδή θα δικαιούται να έχει κυπριακό διαβατήριο κάποιος που θεωρεί τον εαυτό του πολίτη ενός παράνομου μορφώματος, που στηρίζει την ύπαρξή του στην παράνομη κατάληψη και κατοχή της μισής Κύπρου, κατά παράβαση της ηθικής και του διεθνούς δικαίου.