Διζωνική ή διχοτόμηση;

2:23 PM | |

DIXOTOMISI3Ένας φίλος στο Facebook μου υπέβαλε ένα ερώτημα από αυτά που απασχολούν έντονα τον κόσμο κάθε φορά που συζητείται πρωτοβουλία λύσης. Απάντησα πολύ σύντομα, στο θέμα αυτό που χρήζει βεβαίως πολύ μεγαλύτερης ανάλυσης. Όμως έστω και μέσα από τη σύντομη αυτή διατύπωση, δίνω το στίγμα της λογικής που υποστηρίζω.

ΕΡΩΤΗΜΑ:  Παρακαλώ ανάλυσε το εξής:

1. Τους κινδύνους για εμάς στο νότο από μια μελλοντική αναγνώριση του ψευδοκράτους, πέρα από τη φανερή απώλεια εδαφών, περιουσιών κτλ…

2. Τους κινδύνους για εμάς στο νότο από μια πιθανή διζωνική λύση, η οποία για διάφορους λόγους μπορεί να αποτύχει και να οδηγήσει σε κάποιας μορφής σύγκρουση των δύο κοινοτήτων.

Δεν το θέτω τυχαία. Κάποιοι συμπολίτες μας φοβούνται πιο πολύ το 2 από το 1 και στην ουσία επιλέγουν σιωπηρά τη διχοτόμηση. Θέλω να πιστεύω ότι δεν έχουν δίκιο. Θα ήταν πολύ χρήσιμη η δική σου σύγκριση των κινδύνων της κάθε περίπτωσης.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Θα σου απαντήσω πολύ γενικά εδώ το εξόφθαλμο. 

1. Με την μονιμοποίηση της διχοτόμησης και αναγνώριση έμμεσα ή άμεσα του ψευδοκράτους, ο εποικισμός θα συνεχιστεί ανεξέλεγκτα και κάθε οικονομική δραστηριότητα στα κατεχόμενα θα λειτουργεί ανταγωνιστικά προς εμάς. Ο εποικισμός είναι θέμα χρόνου να καταστήσει την Κύπρο τουρκικό νησί, με μειοψηφία Ελληνοκυπρίων κατοίκων. Άρα, όχι μόνο απέναντι στην ιστορία μας που καταγράφει χιλιετίες ελληνικής παρουσίας και πολιτισμού σ’ αυτό το νησί, αλλά και γι’ αυτή καθαυτή την ασφάλεια των παιδιών μας, οφείλουμε να αποφύγουμε τη διχοτόμηση. 

2. Με την Ομοσπονδία, διασφαλίζουμε το ενιαίο του κράτους, τη μία διεθνή προσωπικότητα κτλ. Παρά το γεγονός ότι η διζωνικότητα του κράτους είναι δυστυχώς το αποτέλεσμα γεγονότων που προηγήθηκαν στην πολιτική μας ιστορία (σε μεγάλο βαθμό από δικά μας λάθη και πια δεν διορθώνεται με κανένα τρόπο), υπάρχει σ’ αυτήν κι ένα θετικό: ότι με την σχετική αυτοδιοίκησή τους οι δύο πολιτείες, δεν θα ανακατεύονται πολύ η μια στα ζητήματα της άλλης, πέρα από τα θέματα που θα βρίσκονται στη δικαιοδοσία της κεντρικής κυβέρνησης. Με την λύση, εννοείται ότι πρέπει να ρυθμιστούν όλα τα ζητήματα που μας ανησυχούν, όπως ο τερματισμός του εποικισμού που είναι το πιο επικίνδυνο ζήτημα (για τους λόγους που σημειώνω πιο πάνω), καθώς και τα θέματα της οικονομίας που θα λειτουργεί πια κάτω από ενιαίο σχεδιασμό. 

ΑΝ αποτύχει το σύστημα, τότε και μόνο τότε θα επέλθει η διχοτόμηση και πιθανή αναγνώριση ψευδοκράτους. Ειλικρινά δεν βλέπω για ποιο λόγο πρέπει να πάμε απευθείας στη λογική της διχοτόμησης, με το φόβο και μόνο ότι μπορεί να συμβεί αργότερα. Προσπάθεια μας θα πρέπει να είναι να μην συμβεί ποτέ!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *