Χωρίς αμφιβολία, η διαβούλευση μεταξύ των κομμάτων και μεταξύ βουλής και κυβέρνησης ενισχύει τη δημοκρατία. Φτάνει το αποτέλεσμα να είναι επ’ ωφελεία του πολίτη. Θεωρητικά λοιπόν είναι ορθό τα κόμματα της αντιπολίτευσης να πιέζουν για ένα καλύτερο νόμο για τις εκποιήσεις, Όμως ταυτόχρονα παίρνουν και την ευθύνη στους ώμους τους.

Εύχομαι να μην ψηφίσουν στο τέλος ένα νόμο που θα σώσει τους … ΜΕΓΑΛΟΦΕΙΛΕΤΕΣ ή ΚΑΙ τους μεγαλοφειλέτες, μαζί με εκείνους που πραγματικά πρέπει να στηριχθούν. Διότι αν ξεφύγουν μικροφειλέτες και μεγαλοφειλέτες μαζί, απλά στο τέλος θα την ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ! Όχι μόνο αυτοί που δανείστηκαν και δεν πληρώνουν ενώ μπορούν, ούτε μόνο εκείνοι που πραγματικά δεν μπορούν να πληρώσουν. Θα την πληρώσουμε κι εμείς που πληρώνουμε κανονικά τις δόσεις μας κι εκείνοι που ΔΕΝ έχουν δάνεια!

Αν καταλήξει σε ένα τέτοιο νόμο έκτρωμα η βουλή, θα έχει προσθέσει ένα ακόμη τεράστιο φάουλ, στα πολλά και ολέθρια σφάλματα που έχει ήδη κάνει μέχρι σήμερα στην οικονομία του τόπου.

Οι μόνοι που πραγματικά πρέπει να στηριχθούν είναι εκείνοι που αποπλήρωναν κανονικά τις δόσεις των δανείων τους, αλλά βρέθηκαν, είτε στην ανεργία είτε σε πραγματική οικονομική δυσπραγία λόγω της κρίσης. Στις περιπτώσεις αυτές πρέπει τα δάνεια να τύχουν αναδιάρθρωσης.

Σε καμία περίπτωση δεν θα ανεχτούμε να πληρώσουμε εμείς τα δάνεια εκείνων που μπορούν να πληρώσουν αλλά δεν το κάνουν και περιμένουν τώρα τη βουλή να τους απαλλάξει από αυτή την υποχρέωση.